Perşembe, Eylül 03, 2009

i'm not Superman!!

Supermen halkın kahramanıydı,.. örümcek adam gibi, kostümünün içine kaslı gösterecek başka kıyafet giymezdi,.. taşı sıkıp elmas yapardı,.. sevdiği kadın için dünyayı tersine döndürürdü,..
Superman candı can...
1938 Haziran'ında, Action Comics'in ilk sayısında göründüğünde satış rekorları kırmıştı Superman ama daha önemlisi, "Süper Kahraman" ekolünü başlatan, Batman, Spider-man kapılarını açan, ideal karakterdi.

"insan mıdır" soruna ise yanıt vermek zor? acıların çocuğuydu, öksüz ve yetimdi, dünyalı bir aile tarafından bulunmasına dair görüntüler, Superman'in o çocuk halindeki -herhangi bir çocuk kadar sevimli ifadesi- kimin yüzünü güldürmemiştir ki? Her ne kadar yeni ailesi Jonathan ve Martha bundan, başlarda habersiz olsa da, dünyalı ailenin onu kabullenmesi, ayrımcılığa karşı duran bir göndermedir. Superman'la "insan" okuyucu arasındaki duygusal bağ iyice sağlamlaşsın diye, Superman her çocuk gibi yaramazlıklar yaparak büyür, okula gider, arkadaşları tarafından dışlanır bazen, mahalleden bir kız sever, kendini yavaş yavaş keşfeder.

Kaç yaşında olursa olsun, okuyucu için, hem bir bebek, çocuk, sonra genç, akran veya zamanla abi olur. Bizim gibi, üniversite sınavına girer, işe girer, ailesinden ayrılır. (en sonunda onun Superman olduğu anlanır tabii)

Tüm bu etkenler ve daha niceleri, Superman'i insanlaştırır. Klark Kent hallerinde sıradan bir insandır ve tüm "kötü" olaylardan rahatsızlık duymakta, "iyi"lik yapmak için didinmektedir. Ve zaten Superman de insan olduğuna iyice inanmıştır. Oysa superman "insan" değil, bir uzaylıdır, bunu öğrendiğinde kendisi de (okuyanlar bilirler) bunu taşıyamaz ve şizofren olur. Klark Kent, Ailesinin Klark'ı, Kripton'lu Kal-el ve arada sırada, mağarasının yalnızı olur.

Bunların yanı sıra Superman'in American idealizminin somutlaştırılmış hali olduğunu anlatmaya çalışanları anlayabilirsiniz. Göğsündeki "S"'nin bile "gerçek, adalet ve Amerikan yolu" anlamına geldiğini bilmek, bunu anlamak için yeterli sanırım.

ilk başlarda, Nietzsche'nin übermensch (nietzsche'nin darwen'den etkilenerek ortaya attığı düşünce.. şu anda maymun ile übermensch arasında bir yerde olduğumuzu düşünür kendisi. bu düşünce, ileride hitler tarafından alman ırkının übermensch iddiasıyla farklı yorumlanacaktır. )kavramından esinlenilerek yaratılan Superman karakteri, şeytani bir zekâya sahip, üstün fiziksel güçleri olan bir karakterdi. Fakat Hitler, Nietzsche'nin Superman'ini saptırarak devam etmeye kalkınca, Superman'in yaratıcıları, Superman konseptini tekrardan düşünmeye karar vermişler. Artık Superman "iyiliğe adanmış" bir karakterdi. America II. dünya savaşına girip de, Japon'lar Pearl Harbour'a saldırdıklarında, Superman çizgi roman sayfalarında Amerika'nın düşmanlarına karşı savaş veriyor, Nazi'leri yerden yere vuruyor, Japon denizaltılarını batırıyordu. Hatta, 1944'teki bir sayısında Superman'i Hitler ve Tojo'yu boğazlarından yakalamış halde görebilirmişsiniz.

Superman'den başka kim dünyayı tersine çevirerek, aşkı için zamanı geriye alabilmiş ve bizlere böyle bir umut verebilmiştir ki, Kripton taşı karşısında güçsüz düştüğünde, bir hal çaresi bularak durumdan kurtulmasıyla bize gayretin gücünü aşılayan da Superman değil midir, "hep iyiler kazanır"ı da, bizleri ağlatarak öldüğünde Superman çürütmemiş midir ? Küçükken çarşafları sırtıma dolayarak pelerin yapardım hep, evet iyi olmak isterdim, düşman da olsa bir insanı öldürmek yerine uçmak, herkese yardım etmek isterdim. Bu yapabildiklerimin yanında da en az onun kadar alçak gönüllü olabilmek ve aynı zamanda aptal bi gazeteci ayağına da yatabilmek isterdim.

Maceralar çok, Superman eski; konu uzun. Superman'i çok severim, sevmeyene şüpheyle bakarım.

Son olarak bir de "süpermeeeeen" yazasım gelmişti..