Pazartesi, Eylül 03, 2007

okul kapısı, önlük yakası, kalem kutusu

Okullar açılıyor yakında.. Kendi kendime, benim kadar kırtasiye seven birisi bi kırtasiye blogu da yazsın dedim.. Anaokulunu okuldan saymayanlardan değilim, ama yine de sadece o binada yuva ya da kreş faaliyeti varsa sevmem... Anaokulu dediğin de bildiğimiz okulun içinde olmalı..İlkokul ise dönemlerin içinde en misidir. Aslında 1.sınıf kırtasiye alışverişinde pek bişeyin farkında olmazsın.. Annen baban kafalarına göre takılır... Ama 2.sınıfta kendi alışverişini kendin yapmaya başlarsın. Bi kere uzun tenefüste kesin okulun karşısındaki kırtasiyedesindir. Muhtemelen parlak etiketlerden ya da el işi kağıdı alıyosundur. Her ay bi kalem kutusu, her hafta farklı bi silgi mutlaka alırsın...Hani günümüzde asıl işi kırtasiye olmayan marketlerin her türlü okul araç gereci satmasına acaip bozuluyorum... Kırtasiyecilik kavramını yok ediyor çünkü...Halbuki sokak aralarındaki ufak ama bi o kadar da sıkışık kırtasiye malzemesi ile dolu bi kırtasiyeci, bir kırtasiye manyağı için bulunmaz bi nimettir...Renkli kalemler, 6 ortalı harita metod defteri, arı maya silgiler, çeşit çeşit kap kağıdı, renkli ataçlar, tavşan kulağı şeklindeki makaslar...ve niceleri... Bir kırtasiye manyağı aldıklarını saklamayı da çok sever.. Şahsen ortaokulda kullandığım kalem kutum, iletkim ve gönyem de benim sakladığım şeyler arasında...Kırtasiye hastalığı diye bişeyin var olduğunu, dünya bilim çevreleri de kabul ediliyor. Hatta insanı mutlu eden huzur veren bi tarafı olduğu da dozu aşılmadıkça bilimsel olarak kanıtlanmış bişey...(mi? bilmiyorum neyse) Eskilerden belleklerimize kazıdığımız bir de reklam filmi vardır..''Bir kalem, bir pergel bir de çukulata alacağım'' Ne kadar fiş alma alışkanlığını aşılamaya yönelik bi reklam olsa da, benim aklım da, reklam yıldızımız Erool erool gibi pergel, kalem ve çukulatada...Bu reklam ile ilgili şirinler hadisesi gibi içten içe bir beyin yıkama olayı olduğu söylenir. Misalcilere göre, kalem titizliği sembolize eder (o kadar çalışkandırki günde bi kalem bitirir), pergel çalışkanlığı (matematik falan), çikolata da bu çocuğun bütün bu kargaşa ortamı içinde kendine ayırdığı zamanın sembolüdür. Ayrıca çocuk tam bir örnektir bütün Türk çocuk camiasına ve hatta bir çok büyüğüne...Bakkal amcayla düzgün bir diksiyonla kitap gibi konuşur, cağım lar, ceğim ler, lütfen ler falan. ..Yani, aynı yaşlardaki sıradan bir Türk evladının kendini kötü hissetmesi için yeteri kadar negatif değer taşır bünyesinde. Bunun gibi şeyler işte, sonun da anlatmak istediği ise, tüm hipnotize simgelerden sonra kdv!.... Al sana, yersen yani...Neyse kırtasiye manyaklığı var olan, vazgeçilmesi zor olan, kokusu duyulduğunda mest olunan, kareli defter alırken yeşil diil de mavi çizgiliyi tercih ettirebilen, abartıldığında kendi odanı küçük bi kırtasiye dükkanı olarak bulacağın muhtemel bir hastalıktır. Bu tür insanlar için en uygun görev, şirketlerin satın alma bölümleridir.. Ya da değildir :)